Mijn weg naar zelfliefde en innerlijke kracht: van depressie naar zachtheid en vrijheid

Van mezelf kwijt zijn naar mezelf vinden

Er zijn momenten in het leven die je voor altijd bijblijven. Voor mij begon die innerlijke reis op mijn zestiende. Een periode waarin ik in een diepe depressie terechtkwam. Ik voelde me geen leuk mens, snapte niet waarom mensen met mij wilden omgaan, en mijn zelfbeeld was volledig zoek. De angst om te falen verlamde me. Ik was vaak moe, trok me terug op mijn kamer en verloor het contact met wie ik was.

Misschien herken je dit ook:
👉 Heb jij je weleens afgevraagd of je eigenlijk nog weet wie je bent, los van wat je allemaal ‘moet’?
👉 Wanneer voelde jij je voor het laatst echt verbonden met jezelf?

En toch… juist in die donkere periode gebeurde er iets bijzonders. Ik ontmoette mijn man. Een anker in de storm. Hij zag iets in mij wat ik zelf niet meer kon zien: mijn waarde. Mijn licht. Mijn zachtheid. Zijn liefde gaf me een eerste vonk van vertrouwen — een vonk die later zou uitgroeien tot een vuur.

Zelfonderzoek als levensstijl

Zijn liefde gaf mij de moed om op onderzoek uit te gaan. Naar mezelf. Naar wat mij drijft, wat mij uitput, waar ik blij van word. Ik ging lezen, mediteren, coachingsgesprekken voeren, me verdiepen in spiritualiteit, kaartleggingen en energetisch werk. Ik volgde cursussen, liet me magnetiseren, sprong in quantum-jumps en probeerde alles wat me dichter bij mezelf kon brengen.

Mijn zoektocht werd bijna een levensproject. En ergens onderweg — tussen de vragen, inzichten en stiltes — begon ik mezelf stap voor stap terug te vinden. Niet omdat iemand me vertelde wie ik moest zijn, maar omdat ik het zelf mocht gaan voelen.

Ik geef deze vragen ook graag aan jou mee:
👉 Wat heb jij nodig om op te laden?
👉 Wat geeft jou het gevoel: dit klopt voor mij?

Van binnenuit sterker worden

Ik leerde omgaan met mijn angsten. Herkende mijn patronen. En al zijn ze niet allemaal opgelost (en dat hoeft ook niet), ik weet nu: ik ben niet mijn angst. Ik ben niet mijn gedachte. Ik ben zoveel meer.

Er zijn nog steeds dagen dat het even wiebelt. Maar het verschil is: ik weet nu hoe ik daarmee om mag gaan. Ik weet wat ik nodig heb om op te laden, hoe ik grenzen stel en hoe ik de regie weer terugpak — op mijn tempo, op mijn manier.

Zelfliefde werd voor mij geen perfect plaatje, maar een dagelijkse oefening. En wat een vrijheid gaf dat.

👉 Welke patronen in jouw leven zijn toe aan zachtheid, in plaats van strengheid?

Van binnenuit sterker worden

Ik leerde omgaan met mijn angsten. Herkende mijn patronen. En al zijn ze niet allemaal opgelost (en dat hoeft ook niet), ik weet nu: ik ben niet mijn angst. Ik ben niet mijn gedachte. Ik ben zoveel meer.

Er zijn nog steeds dagen dat het even wiebelt. Maar het verschil is: ik weet nu hoe ik daarmee om mag gaan. Ik weet wat ik nodig heb om op te laden, hoe ik grenzen stel en hoe ik de regie weer terugpak — op mijn tempo, op mijn manier.

Zelfliefde werd voor mij geen perfect plaatje, maar een dagelijkse oefening. En wat een vrijheid gaf dat.

👉 Welke patronen in jouw leven zijn toe aan zachtheid, in plaats van strengheid?

Een droom die steeds helderder werd

Tijdens mijn studie merkte ik dat ik niet alleen mezelf wilde begrijpen, maar ook anderen. Vooral mensen die net als ik vastgelopen waren, hun eigen waarde kwijt waren geraakt, of nooit echt geleerd hadden hoe ze ruimte voor zichzelf mochten innemen.

Ik raakte in gesprek met jongeren, hoorde hun verhalen en voelde: ik wil bijdragen. Ik wil dat iemand zich gezien voelt. Ik wil het verschil maken — al is het maar in een klein moment van contact.

En dus begon ik te dromen. Over een eigen praktijk, waarin ik mijn gevoeligheid, spiritualiteit en ervaring mocht inzetten om anderen te begeleiden. Een plek waar zachtheid, groei en authenticiteit samenkomen. Geen standaard coachtraject, maar maatwerk. Van hart tot hart.

De weg naar ondernemen

Het zaadje voor het ondernemerschap was eigenlijk al eerder geplant — mijn vader en ooms zijn ondernemers, dus het zat in mijn bloed. Maar ik wilde het op mijn manier doen. Niet werken voor de droom van een ander, maar mijn eigen pad volgen. Mijn eigen visie uitdragen. Niet volgens de regels, maar volgens mijn gevoel.

En nu sta ik hier. Nog steeds onderweg, nog steeds lerend. Maar met een diep vertrouwen dat ik precies ben waar ik moet zijn.

👉 Wat zou jij vandaag kunnen doen om één stap dichter bij jezelf te komen?

Tot slot – jouw verhaal telt ook

Misschien herken je iets van mijn verhaal. Misschien sta jij nu waar ik toen stond. Weet dan: je bent niet alleen.
Zelfliefde is geen bestemming, het is een pad. Soms hobbelig. Soms magisch.
Maar altijd waard om te bewandelen.

Je bent welkom. Precies zoals je nu bent.
En ik loop graag een stukje met je mee.

Liefs,
Lisa